Long-COVID-19: een aangepaste zorgaanpak
Long-COVID-19, komt voor bij personen met een voorgeschiedenis van waarschijnlijke of bevestigde SARS-CoV-2-infectie, meestal 3 maanden vanaf het begin van COVID-19 met symptomen die minstens 2 maanden aanhouden en niet verklaard kunnen worden door een alternatieve diagnose.
De meest voorkomende symptomen zijn: vermoeidheid, kortademigheid, pijn of druk op de borst, spierpijn, hoofdpijn, hartkloppingen, verlies van smaak en/of geur, geheugen- en concentratieproblemen (dit groepeert men ook onder ‘hersenmist’), angst en depressie. De symptomen hebben over het algemeen een impact op het dagelijks leven van de patiënt.
De symptomen kunnen nieuw opgetreden zijn na het initieel herstel van acute COVID-19-episode, of aanhouden na de initiële episode. Symptomen kunnen ook veranderen in de tijd of terugkomen na verloop van tijd.
Wie aanhoudende klachten heeft na het doormaken van een COVID-19-infectie, dient de huisarts te contacteren voor het vaststellen van een eventuele diagnose. Een tegemoetkoming wordt voorzien als de patiënt 12 weken na de eerste symptomen van een COVID-19-infectie en/of 12 weken na een positieve test voor COVID-19 nog steeds last heeft van symptomen gelinkt aan COVID-19 met zichtbare impact op het dagelijks leven van de patiënt. Binnen dit zorgtraject hoef je als patiënt zelf niets te betalen, er kan geen remgeld of supplement aangerekend worden, met uitzondering van kinesitherapie (behalve bij verlenging buiten 18 sessies binnen de nomenclatuur) en psychologen binnen de overeenkomst van het Verzekeringscomité met de een netwerk geestelijke gezondheid.
Het zorgtraject loopt zes maanden vanaf het ogenblik dat de huisarts de startcode van het zorgtraject heeft geattesteerd en kan eenmalig verlengd worden met nogmaals 6 maanden indien er nood is aan een langere behandeling. Het zorgtraject wordt regelmatig geëvalueerd en bijgestuurd waar nodig na een overlegmoment tussen de betrokken zorgverleners en de patiënt.
Na een bezoek aan de huisarts kan de patiënt worden doorverwezen naar één of meerdere zorgverstrekkers. Tijdens de raadpleging met de patiënt stelt hij de diagnose Long-COVID-19 en bepaalt in samenspraak met de patiënt aan welke zorgverleners hij/zij nood heeft. Vervolgens wordt het behandelplan opgesteld, in functie van de gepersonaliseerde doelstellingen van de patiënt.
Binnen het zorgtraject onderscheiden we 2 behandeltypes:
- Monodisciplinaire behandeling: de patiënt heeft nood aan slechts één zorgverlener: kinesitherapeut, logopedist, diëtist, psycholoog, neuropsycholoog, ergotherapeut
- Multidisciplinaire behandeling: de patiënt heeft nood aan meer dan één zorgverlener (naast de huisarts): kinesitherapeut, logopedist, psycholoog, neuropsycholoog, diëtist en/of ergotherapeut.
Binnen het team van zorgverleners wordt een zorgcoördinator aangesteld.
Indien er nood is aan een andere zorgverlener kan de patiënt die gestart is met een monodisciplinaire behandeling het zorgtraject multidisciplinair verderzetten.
De huisarts of een andere zorgverlener kan de rol van zorgcoördinator op zich nemen. De taken van de zorgcoördinator kunnen nadien gedelegeerd worden. De zorgcoördinator is verantwoordelijk voor de coördinatie, opvolging en aanpassing van het behandelplan. Hij/zij luistert naar de wensen en persoonlijke doelstelling van de patiënt en is verantwoordelijk dat de patiënt beschikt over alle info.
